Дар рӯзи аввали Гран Прии Душанбе як духтари 15-солаи тоҷик барои ширкат дар нахустин мусобиқаи IJF рӯи татамӣ баромад. Ӯ ҳанӯз навроҳ аст ва бидуни таҷрибаи қаблӣ ҳатто дар сатҳи наврасон, рақобат кардан дар сайри ҷаҳонии ҷудо як кори бузург буд, аммо аз он лаззат мебурд, ин фурсатро аз даст дода наметавонист.

Мадина Қурбонзода дар вазни -48 кило дар ҷои 7-ум қарор гирифт ва бар чемпиони феълии Африқо пирӯз шуд ва пас аз ин муваффақият умедвор аст, ки дар Чемпионати ҷаҳон миёни наврасон, ки моҳи август дар Загреб (Хорватия) баргузор мешавад, ширкат кунад.

Мадина зимни суҳбат гуфт: «Аз мусобиқаҳои гуштини Осиёи Марказӣ ду мошин ва як асп гирифтаам! Ман одатан бо писарон рақобат мекунам ва аксар вақт ғолиб омадаам. Ман аввалин мошинро дар як мусобиқа дар Узбекистон бо зӯрозмоӣ бо писарон ба даст овардам ва онро ба падарам туҳфа кардам”.

Аввалан, мо бояд эътироф кунем, ки ҷудо дар саросари ҷаҳон на ҳамеша барои ҳама дастрас аст. Осиёи Марказӣ як ҷомеаи афсонавии ҷудо дорад, аммо аксарияти ҷудокорон мардонанд, ки меъёрҳои фарҳангӣ ва интизориҳои худро риоя мекунанд. Он оҳиста-оҳиста тағйир меёбад, аммо Мадина яке аз ҷавондухтарон аст, ки умедвор аст, ба тағйироти минбаъда илҳом бахшад.

«Тими миллӣ маро ба мусобиқа дар Душанбе даъват кард ва ман розӣ шудам. Ман ба ҳаяҷон омадам», - мегӯяд Мадина. 

Ҳаяҷон? Албатта, аммо ҷасорати воқеиро талаб мекунад, ки дар назди чунин издиҳоми бузург бо заноне нерӯ санҷед, ки дар синну сол тақрибан ду баробар калонанд. Фишори табиӣ барои сабқат кардан дар Ватан ва ифтихор ба кишвари худ бузург аст ва барои як наврас боз ҳам бузургтар.

Мадина дар идома мегӯяд: "Аввалин чизе, ки ман медонам, бояд машқ кунам, ман медонам, ки ман ба кор машғул мешавам, аммо як унсури рӯҳонӣ низ ҳаст. Ман имон дорам ва онро бо худ ба татамӣ мебарам. Рақобати дӯстдоштаи ман бар зидди варзишгар аз Муғулистон буд, зеро ман медонистам, ки вай аз қавитарин нафарон дар ин категория аст ва агар ман ӯро мағлуб карда тавонам, дарвозаҳо ба рӯи ман боз хоҳанд шуд. Вақте ки ман дар ин сабқат мағлуб шудам, асабонӣ шудам, зеро ин як фурсати хуб буд, аммо аксарият имкони ширкат дар ин сатҳро надоранд ва аз ин рӯ, миннатдорам. Рақиби охирини ман Стоядинов (Сербия) мисли муғулистонӣ қавӣ набуд, аммо пирӯзӣ ба даст наомад. Ман ҳис мекардам, ки нафасам хуб нест ва дар пуштам каме нороҳатӣ пайдо кардам”. 

Албатта, Стядинов дорои медалҳои калони аврупоӣ ва Гранд Слам аст, аммо Мадина аз ин ғазаб накард.

Чаро ҷудо? Иштироки духтарони тоҷик дар варзишҳои размӣ ғайриоддӣ буд, барои Мадина чӣ фарқияте дошт?

“Падарам дид, ки ман чӣ қадар ҳавасмандам, ман ба ҷудо ҳаваси воқеӣ доштам ва ӯ ба ман иҷозат дод, ки ин корро кунам. Модарам дар аввал зид буд, вале оҳиста-оҳиста розӣ шуд. Бародарам низ дар Душанбе тамрин мекард, як чизи махсусе, ки мо метавонистем мубодила кунем ва дар ҷавонӣ ба машғулиятҳои ҷудо пайравӣ мекардам. Дар клуб умуман духтарон набуданд, ман аввалин шудам. Мураббӣ хеле шод буд, ки маро машқ медиҳад. Ин бори аввал буд, ки духтаре хоҳиш кард, ки биёяд ва омӯзад. Ӯ ба ҳаяҷон омад. Ман дар як шаҳраки хурди берун аз пойтахт ба воя расидаам, вале ҳоло дар Душанбе дар клуби нав тамрин мекунам. Оилаи ман дар зодгоҳам монданд, аз ин рӯ ман бо ҷомеаи ҷудо зиндагӣ мекунам. Ман то ҳол духтари ягона ҳастам, аммо аслан зид нестам. Шояд аз он сабаб бошад, ки ман бо писарони қавӣ машқ мекунам, ки ман ҳам тавонам қавӣ шавам.

Ман бисёр мехоҳам, ки волидон духтарони худро ба варзиш, тамрин ва солим будан ташвиқ кунанд. Ман кӯшиш мекунам ғолиб шавам ва умедворам, ки ин дигар духтаронро ба ҷудо бармеангезад. Варзишҳои размӣ дар телевизионҳои мо хуб инъикос мешавад ва шояд агар духтарони дигар маро бубинанд, ки хуб ҳастам, онҳо низ хоҳиши тамрин кунанд”.

Аввалин шуда кореро анҷом додан як ҷасорати беназирро талаб мекунад, аммо Мадина инро аслан чунин намебинад. Вай танҳо мегӯяд: "Занҳо ҳама корро карда метавонанд!" Чунин ба назар мерасад, ки вай инро исбот мекунад!